Heerlijke zomer - Reisverslag uit Vancouver, Canada van Bianca Coops - WaarBenJij.nu Heerlijke zomer - Reisverslag uit Vancouver, Canada van Bianca Coops - WaarBenJij.nu

Heerlijke zomer

Door: Biancaonderweg

Blijf op de hoogte en volg Bianca

29 Augustus 2011 | Canada, Vancouver

Was ik weer. Wat een verschil met Nederland zeg… Hier hebben ze een echte zomer! Zelfs als het hier bewolkt is en wat regenbuien vallen in de zomer, is het nog steeds niet koud. Dan is het misschien 18 graden ofzo. Op 1 dag na, is het de afgelopen weken bijna continu heerlijk weer geweest! Vandaag (vrijdag 26 augustus) wordt het 27 graden, vochtigheid is hier meestal vrij hoog waardoor het nog warmer voelt. Nu maar hopen dat het nog even zo blijft. De zomer was hier wel pas heel laat, pas begin juli eigenlijk. Ik vind het wel een goeie deal dat september dan ook nog een echte zomer maand zal zijn :)

Goed, terug naar alle dingen die ik beleefd heb. De vrijdagavond was weer gezellig, al was het daardoor niet echt de beste voorbereiding voor de wandeltocht op zaterdag. Weinig geslapen, dat hielp ook niet (ja ik kom al vast met smoesjes…). Afijn, om 10 uur afgesproken bij t koffietentje op de hoek. Het was de bedoeling om een beetje op tijd richting Grouse Mountain te gaan. Maar als je 2 vrouwen op zaterdagochtend in een koffietentje zet die elkaar een tijd niet gesproken hebben, dan begrijp je dat we niet bepaald vroeg waren… haha. Rond het middag uur waren we in North Vancouver waarvandaan we de bus namen. Het was mega druk, we moesten in een lange rij staan om de bus te kunnen nemen. Gelukkig konden we wel mee met de eerste bus die kwam (de rij was langer dan het aantal mensen dat in de bus gepropt kon worden), staande in de bus klommen we omhoog. Gewend als ik ben aan hoe de bergwegen zijn in Europa, stelt het hier echt niets voor. Grote brede wegen, bijna geen afgronden, prima te doen dus voor mensen met hoogtevrees! :)
Na zo’n 20 minuutjes rijden kwamen we aan bij Grouse Mountain. Je kunt van daaruit ook met een gondola naar boven (zo’n vrij grote glazen lift, waar zo’n 100 mensen in kunnen), maar wij gingen natuurlijk lopen! Pffff, dat hebben we geweten. Wat was dat afzien! Het is wel schitterend, je loopt door een dennenbos. Maar het is echt alleen maar omhoog, geen recht stuk te zien. En het zwaarste is dat er treden zijn gemaakt. Als het nou een echt bergweggetje was, dan zou het een stuk makkelijker lopen. Met mijn niet al te lange benen, is het behoorlijk zwaar om 2800 treden omhoog te lopen! We hebben er dan ook zo’n 3 uur over gedaan… Naarmate je bijna bovenaan bent, wordt het uitzicht mooier. Dan kun je af en toe tussen de bomen door het uitzicht zien over de stad beneden, omringt door water. Schitterend! Bovenaan aangekomen, hebben we eerst even zitten genieten van het uitzicht en vooral ook veel water drinken ;-) Daarna hebben we onszelf (ons is trouwens mijn Nederlandse collega en ik) getrakteerd op een hamburger met frietjes! Wat trouwens echt onbegrijpelijk is voor mij, er zijn enorm veel mensen die dit pad gebruiken als fitness workout… die rennen letterlijk naar boven, in 45 minuten! (aller snelst ooit is geloof ik 24 minuten!) Dat heeft ons trouwens ook wel opgehouden. Op zaterdagmiddag is het behoorlijk druk en het is heel irritant om je eigen tempo te lopen als er dan opeens mensen achter je lopen die sneller willen. Dan stop je toch weer en wacht je tot de groep voorbij is.
Maar goed. Na een tijdje bijkomen en genieten van het uitzicht, hebben we de gondola naar beneden genomen. Gelukkig ‘mag’ je niet eens het pad naar beneden lopen (al rennen sommige mensen ook naar beneden). Uiteindelijk thuisgekomen, is het eerste wat we gedaan hebben: naar de hot tub! Op de 6e verdieping zit het zwembad en de jacuzzi en dat hadden we wel verdiend! Er was verder helemaal niemand. Heerlijk hoor, wat een luxe :)
Ik ben daarna nog uit eten geweest met een van mijn Australische collega’s en daarna mijn bed ingerold.
Zondag een rustige dag. Eind van de middag nog naar de bios geweest, naar Bad Teacher, was niet echt goed, maar wel een paar leuke grappen. Wat wel echt fantastisch was: 0,0 spierpijn! Daardoor ben ik toch wel nieuwsgierig om de Grouse Grind nog een keer te doen. Langzamer kan eigenlijk niet, dus ik moet mijn tijd kunnen verbeteren! :) Dat is dan toch wel weer een leuke uitdaging.
De week erna weer een drukke werkweek. De dinsdagavond weer uit eten met collega’s. Dit keer met een behoorlijk grote groep: 15 mensen. Was heel gezellig en heel erg lekker eten! We zijn naar een Grieks restaurant gegaan wat letterlijk onder de Granville Bridge ligt. Het gebouw is op het water gebouwd met op elke verdieping (3 in totaal) een ander restaurant. Op de begane grond zit het Griekse restaurant en zij hebben ook een terras waardoor je letterlijk op het water zit met uitzicht op de kleine haven met de bootjes van de locals en op het water van English Bay met daarachter de bergen. He wat rot! Hihi. Wij zaten weliswaar niet op het terras zelf, maar het hele restaurant heeft rondom glazen wanden van de vloer tot aan het plafond. Schitterend!
Op de terugweg waren we nog net op tijd om een overheerlijk ijsje te halen bij de Yaletown Gelato, een Italiaanse ijssalon vlakbij ons appartement. Mmmmm!
Rest van de week vloog voorbij, gaat allemaal zo vlug. De vrijdag was dit keer een beetje anders. We hebben gebarbecued! In het appartementencomplex waar ik woon, is op de 6e verdieping waar het zwembad enzo is, ook een barbecue die je kunt gebruiken. Best een goed plan zo in de zomer, om eens te barbecueën in plaats van naar een pub te gaan :) We waren in totaal met zijn 8-en, was erg gezellig. Zoals het hoort, hadden we natuurlijk ook veel te veel eten haha. Het was een mooie avond, mooie zonsondergang. Je kunt weliswaar vanaf het gebouw niet de zonsondergang zelf zien, maar je ziet wel de lucht verkleuren en de lichtjes van de omringende flats gaan aan. Top!

Het weekend erna was geweldig. We konden een auto lenen van een collega en zodoende zijn Arine & ik een weekendje weg gegaan! Zij had via-via iemand leren kennen met Nederlandse roots, die in Chilliwack woont en die had ons uitgenodigd voor de lunch op zaterdag. Ongeveer 1,5 uur rijde naar het oosten. We waren een beetje laat door wegwerkzaamheden (ja die hebben ze hier ook) en je mag hier maar heel langzaam op de snelweg. Zo’n gek gezicht, een enorm grote weg, 3 brede banen, en dan mag je het eerste stuk maar 80 km/h! Later mochten we wel helemaal 100 km/h rijden. En dan te bedenken dat in Nederland je al 80 kunt rijden op een 1-baans provinciaal weggetje…
Maar goed, rond 1 uur waren we dan toch in Chilliwack beland. Het leek een dorp, maar het schijnt dat er ongeveer net zoveel mensen wonen als in Alphen a/d Rijn (ja ik weet het, dat is ook niet echt een stad, maar die lijkt toch echt groter dan Chilliwack). Ze wonen aan de rand en daarvandaan hebben ze echt een fantastisch uitzicht! Wow. Maïsvelden met daarachter de bergen. Het was ook nog eens een graadje of 28, heerlijke zomerse dag. We zijn dan ook vrij lang gebleven omdat we zo lekker loom in de tuin zaten te kletsen. Rond 16 uur zijn we vertrokken en vanwege de tijd zijn we direct doorgereden naar Harrison Hot Springs. Dat is maar 14 km verder, dus we waren er behoorlijk snel. Het kleine plaatsje, niet meer dan wat hotelletjes en souvenirwinkeltjes, ligt aan een schitterend meer omringd door bergen. We wilden in het resort overnachten die zelf 5 verschillende baden heeft, maar helaas zat die vol. Gelukkig hebben we daar vlakbij een hotel gevonden die aan de rand het meer lag en daar konden we een Lake View Suite boeken! Heel decadent ha ha. Maar o zo mooi. We hebben een stuk langs het meer gewandeld en genoten van het warme weer. En toen was het alweer tijd om te gaan eten. Heel fout hadden we een restaurant ontdekt wat net lijkt alsof het in Zwitserland of Oostenrijk in de Alpen is! Ze hadden ook foute schlagermuziek en gejodel en ze hadden schnitzels, haha. Maar het was wel een restaurant met uitzicht op het meer en zodoende konden we genieten van de zonsondergang. En ik heb zowaar een warme apfelstrudel met vanille ijs en slagroom gegeten! Mmmm.
Zondagmorgen was het wat bewolkt. Best jammer, want we wilden eigenlijk even op het strandje gaan liggen. In plaats daarvan zijn we eerst maar eens gaan ontbijten, en zoals het hoort in Noord-Amerika, heb ik pannenkoeken gegeten! Daarna zijn we door de souvenirwinkeltjes gaan struinen, was ook erg leuk! Heel leuk klein winkeltje ontdekt met sprookjesachtige spullen: draken, elfjes, buddha beeldjes, kaarten, wierook, van alles! Ik moest en zou een van de drakenbeeldjes kopen, ze waren zo mooi! (en gelukkig ook niet zwaar, dus ik kan m makkelijk mee naar huis nemen ;-) ). We hebben nog even met een kop koffie op een bankje gezeten bij het meer, nog even genieten van het uitzicht.
Rond het middaguur zijn we vertrokken, eerst een klein stukje terug naar Brides Falls. De naam zegt het eigenlijk al: watervallen die eruit zouden zien als een bruidsluier. Het was maar 10 minuutjes lopen vanaf de parkeerplaats en het was ook echt schitterend! Alleen al het ernaartoe lopen was genieten. Ik had nog nooit bomen gezien waarvan het net lijkt alsof de takken mouwen hebben. Compleet bedekt met mos! Zo apart.
Na dit fantastische tussenstopje zijn we op weg gegaan terug naar Vancouver. Dit keer hebben we wel de toeristische route genomen, die kronkelt langs de rivier. Erg mooi! (Al is kronkelen in Canada niets vergeleken met kronkelweggetjes in Europa, haha. De ‘provinciale’ weg waar we op reden was meestal 2 en soms zelfs 3 banen voor elke kant. Eind van de middag waren we weer terug in Downtown Vancouver en hebben we onszelf nog getrakteerd op weer een heerlijk ijsje van de Italiaanse ijssalon :)

Vorige week was redelijk druk met afspraken s’avonds, foto’s uitwisselen met Arine, etentje met collega donderdag bij een heerlijk tapas tentje met lekkere cocktails. Vrijdagavond was de ‘vrijdag-borrel-groep’ uitgenodigd voor een Surprise Birthday Party voor de man van een van de collega’s. Dat was erg gezellig. Uiteindelijk nog heel fout met zijn allen bij hun thuis beland en hints spelen, haha.
Zaterdag was ik toch wel vrij moe… hmm, waarom toch? :) Maar we hadden een leuke dag voor de boeg: op naar de Capilano Suspension Bridge. Een lange, wiebelige brug op 70 meter hoogte over een ravijn waar een rivier doorheen stroomt. Er was een heel park omheen, met een Tree Top Walk, Nature Edge en uitleg over de enorm oude bomen en planten in het regenwoud. Ja ja, hier hebben ze ook regenwoud! De lange wiebelbrug, de suspension bridge, was niet zo heel tof. Want het wiebelen voelt precies hetzelfde alsof je op een boot zit. Ik was de sea sickness nog niet vergeten! Ik ben dus maar vlug naar de overkant gelopen. De rest van het park was wel super. Zelfs de Tree Top vond ik leuk om te doen! Het is wel hoog, maar je bent omringd door de schitterende natuur en dan vergeet je dat. Het was ook wederom een hele mooie zomerse dag, graadje of 27. Heerlijk! Er was ook nog een gedeelte wat de Cliff Walk wordt genoemd, maar die heb ik toch maar overgeslagen… een heel smal bruggetje over de afgrond die uiteindelijk leidt naar een punt dat hangt boven de afgrond, volledig gemaakt van glas! Ik heb de foto’s gezien van Arine & Mariam, en ik was toch heel blij dat ik niet meegegaan ben.
Op de terugweg zijn we doorgelopen naar een andere bushalte, want het was compleet afgeladen en de bus komt van Grouse Mountain vandaan. We herinnerden ons nog van 2 weken ervoor toen we zelf de Grouse Grind hadden gelopen, dat de bus zodanig vol was dat ie niet eens stopte bij Capilano. Het voordeel was ook dat deze andere bus over de Lions Gate brug terugging naar Stanley Park en ons afzette midden in Downtown. Perfect! Schitterend uitzicht over het water toen we over de brug reden.
In Downtown aangekomen, was het al een uur of 5. We waren oorspronkelijk van plan om nog fietsen te huren en een rondje Seawall te doen, maar aangezien Mariam & ik die avond nog zouden uitgaan, werd het wel erg veel voor 1 dag. Dus, wat doe je dan als vrouw? Winkelen! Een geweldige winkel gevonden waar we alle 3 met een tas uit zijn gelopen :) We kregen daar ook nog een tip voor een leuke club voor die avond en daar zijn we dan ook heen gegaan.
Zondag stond in het teken van relaxen. Aangezien ik met Formule 1 ertussendoor, in totaal maar zo’n 5 uur had geslapen, vond ik dat wel een goed plan. Eind van de middag nog een heerlijke Shiatsu massage gehad en s’avonds zijn we nog het zwembad en de jacuzzi ingedoken. Heerlijk!

Nu weer een nieuwe werkweek en zojuist gehoord dat ik a.s. vrijdag naar Nederland vlieg voor een weekje. Dat wordt een lijst maken met wat ik allemaal moet regelen in dat korte weekje! Haha. Wel even leuk. Wie weet tot ziens volgende week!

  • 30 Augustus 2011 - 07:03

    Niekske:

    Tot zaterdag!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Bianca

Actief sinds 29 Maart 2011
Verslag gelezen: 756
Totaal aantal bezoekers 73169

Voorgaande reizen:

16 September 2016 - 09 Oktober 2016

China

19 Augustus 2015 - 07 September 2015

USA & Canada trip

15 Februari 2015 - 07 Maart 2015

Thailand & Cambodia 2015

25 Maart 2014 - 22 Augustus 2014

Project in Jackson

16 November 2013 - 12 December 2013

Costa Rica, Nicaragua & Panama!

18 Februari 2013 - 05 Juli 2013

Project in Engeland

10 Juni 2011 - 02 Januari 2013

Project in Vancouver

16 April 2011 - 27 April 2011

Een fotografie reis met Sawadee

01 April 2006 - 25 April 2006

Bianca in Japan

Landen bezocht: