Een nieuwe update

Dit keer geen wilde verhalen van een vakantie reisje ofzo. Even wat rustiger ;-) (nou ja…) Doordeweeks naar kantoor, waar ze altijd wel weer wat nieuws verzinnen om de mensen bezig te houden: national sweater day: trek een gekke/lelijke/of wat dan ook trui aan naar kantoor; valentines day: trek roze of rood aan naar kantoor en er wordt lekkers uitgedeeld; een nood oefening waarbij je niet het gebouw uit moet, maar juist binnen moet blijven en naar een veilig gedeelte gaan, voor het geval we van buitenaf bedreigd worden. Na 5 minuten in de file staan om naar dat gedeelte te gaan, is de oefening alweer voorbij… vermoed dat er nog wat aan bijgeschaafd moet worden ;-) Het nieuwste wat ik voorbij zag komen is een wedstrijdje papieren vliegtuigjes vouwen en laten vliegen, om geld op te halen voor een goed doel. Zo verzinnen ze bijna elke week wel wat, althans zo lijkt het soms :)
S’avonds geregeld uit eten met collega’s. De ene keer met zn tweetjes, de andere keer met een wat grotere groep. Noemenswaardig is een Japans tentje waar we vorige week zijn geweest: Bistro Sakana. Stuk duurder dan de gemiddelde sushi tent, maar de kwaliteit is dan ook vele malen beter! Wow. Heel erg lekker. Zodanig dat je eigenlijk niet maar naar een ‘gewone’ sushi tent wilt, hihi.
Het weekend van de 11e was het City & Slopes festival. Een winterfestival, deels gebaseerd op de Winterspelen van 2010. Er zijn 3 bergen hier: Cypress, Grouse en Seymour en dat weekend kon je 24 uur per dag de pistes op, waren er feestjes en was downtown ook nog wat leuks: Illuminate Yaletown. Degene die me op FB hebben, hebben de foto’s waarschijnlijk al gezien. Vrijdag en zaterdag was het Illuminate festival waarbij ze allerlei licht constructies hebben gemaakt als kunst uiting. Het was vrij klein, maar 2 straten, maar wel erg leuk om te zien. Voor ons maar 5 minuten lopen, ideaal dus. Ze hadden ook ijssculpturen die verlicht werden, heel mooi om te zien. In een half uurtje heb je alles al gezien, maar het was erg leuk om er rond te lopen, er wordt muziek gedraaid, veel mensen op straat, gezellig sfeertje.
Zaterdag 11 februari was dé dag: voor het eerst van mijn leven skiën en dan ook nog eens in Whistler! Zo gaaf!! Vroeg opstaan, om 5.45 op pad! Alles al aangetrokken, de diverse lagen kleding. Met Greg, een Amerikaanse collega, Arine en Samira op pad om eerst nog 2 andere mensen op te halen: een collega + een vriend van hem. Om 6 uur gingen we echt op pad naar Whistler. Het eerste stuk nog in het donker, maar rond 7 uur begon het licht te worden (zonsopkomst rond half 8). Wel wat regen onderweg, maar toch weer mooi om de route te zien. Het laatste stuk dan ook sneeuw langs de weg, joepie! Ook nog steeds regen helaas. Whistler lower village ligt op 675m hoogte ongeveer. Het beginners gebied, de bunny slope, ligt op ongeveer 1000m hoogte. Gelukkig hadden we daar geen regen. Maar goed, bij aankomst rond 7.30 zijn we eerst maar eens gaan uitzoeken waar we heen moesten voor onze les. Samira en ik hadden een hele dag les geboekt. Was goed te vinden en we konden gelijk onze spullen gaan ophalen. Die maffe schoenen aan waardoor je heel raar loopt, ski’s meezeulen (pfff veel zwaarder dan ik dacht) en de stokken. Op naar Black’s Pub waar de rest aan het ontbijt zat. Tegen die tijd was het alweer half 9, tijd voor hen om de berg op te gaan. Wij gingen toen eerst maar even ontbijten. En ook de hoognodige en vooral ook hilarische pitstop… totaal niet gewend aan skischoenen en daarmee een steile trap oplopen, is best een komisch gezicht :). Om 9.45 was het dan eindelijk zo ver! Verzamelen voor de lessen en ja er waren nog meer beginnelingen ;-) 2 andere vrouwen kwamen bij ons in het groepje en wij kregen Nieuw-Zeelander Joel als instructeur. En ja dames, hij was leuk ;-) Eerst met de gondola naar boven. Even spannend zo’n eerste keer. Is toch best hoog! Maar ook wel heel gaaf omdat je een mooi uitzicht hebt. Weliswaar hingen er behoorlijk veel wolken laag in de vallei, maar toch was het al heel mooi. Zoals reeds gezegd hadden we geen regen, eigenlijk prima weer. Ook geen zon, maar het was denk ik wel boven nul. Het voelde in ieder geval best warm! Ik heb dan ook mijn handschoenen maar 5 minuten aan gehad. In de ochtend leerden we het allereerste begin: stoppen (oftewel de pizza punt, kan geen pizza meer zien ;-) ). Vrij vroeg gingen we naar beneden voor de lunch zodat we daarna zoveel mogelijk tijd hadden op de bunny slope voor de rest van de les. Prima lunch, en gezellig kletsen. De ene vrouw kwam uit Washington, DC en de andere uit Vancouver.
Daarna weer met de gondola naar boven. Dit deel was veel leuker. Daadwerkelijk een stukje skiën :) En dan steeds met een lopende band naar boven (magic carpet, hihi). Die lopende band was wel even een rotding… De eerste keer dat ik erop ging, had ik er niet op gerekend dat ie schokkerig zou gaan. Ik stond iets te veel rechtop… de eerste ruk bracht me uit balans en de tweede ruk liet me omvallen. Ook wel de ‘worm-turn’ genoemd, omdat ik terwijl ik viel me omdraaide om te proberen mijn val op te vangen. Zal er vast heel komisch uit gezien hebben. De lopende band is niet zo breed en er stond een soort paaltje/pylon waar mijn stokken natuurlijk tegen aan kwamen en mijn ski’s ook. Gelukkig had degene die de band bediende het toen eindelijk door, zodat de band stilgezet kon worden en ik weer overeind kon komen. Het viel mee, beetje verrekt, maar natuurlijk gewoon doorgaan ;-) De rest van de dag ben ik niet gevallen :) Het was erg leuk in ieder geval. Ondanks dat mijn benen op een gegeven moment bijna niet meer wilden door die stomme schoenen, wilde ik toch niet stoppen! Hihi. Maarja, om 3 uur moesten we naar beneden. Weer een onhandig momentje van mij, op de een of andere manier gleed een van mijn ski’s weg toen ik de gondola wilde instappen en die kwam dus tussen de gondola en het perronnetje terecht. Vraag me niet hoe! Maar gelukkig springen er dan gelijk mensen op af om te helpen, dus niets aan de hand :). Al met al viel het best mee voor iemand die tegen elke deurpost oploopt :).
Daarna was het gauw gedag zeggen, spullen terugbrengen en we gingen gelijk weg. Ik had graag nog even een biertje gedronken op het terras, het zonnetje was er net doorheen gekomen. Maar helaas. Was ook wel nodig uiteindelijk, want het verkeer viel best tegen, vooral bij de stad. De terugweg duurde in totaal ruim 2 uur, in plaats van de 1,5 in de ochtend. Nog met Greg naar Illuminate gelopen en een biertje gedronken bij de yaletown brewery waar ik een overheerlijk toetje heb gegeten :). Een whiskey brownie met pecan noten erin met daarbij een bolletje vanille ijs, cacaopoeder en een soort geflambeerde banaan. Het laagje over de banaan heen was net als de toplaag van crème brulé: gebrande suiker. Mmm. Zo had ik toch nog mijn verdiende biertje om te vieren wat een superdag het was geweest!
Zondag was het vooral bijkomen. Ik ben wel lekker uit brunchen geweest en s’middags naar de film: Safe House. Goeie film trouwens, een aanrader voor liefhebbers van actie films (en Ryan Reynolds ;-)).
Op woensdag hadden we een bedrijfsfeestje bij ons in het appartementencomplex. Was erg gezellig :) Niet heel laat geworden, wel erg leuk.
Vrijdagavond ben ik na werk samen met Arine gaan winkelen in Metrotown (mega grote shoppingmall), want met mijn nieuwe verslaving aan skiën, moet ik toch ook spullen hebben! Ja ik weet het, ik was pas 1 keer geweest, maar ja als je zo dicht bij bergen woont waar je elke dag en avond zelfs kunt gaan skiën, wilde ik alweer gaan! Ben goed geslaagd voor een skibroek en handschoenen, toch fijn zo laat in het seizoen, 50% korting op alles :).
Voor het weekend had ik geregeld dat we op zaterdag een auto konden lenen van een collega. Dat kwam erg goed uit. Een collega zou gaan skiën met wat vrienden op Mount Seymour. Doordat we de auto hadden, konden we naar boven rijden om te kijken hoe het weer was, voordat we zouden besluiten of we daadwerkelijk wilden skiën of niet. Het regende zo enorm hard in de stad…. Pfff. Overal kleine riviertjes over de wegen. Het duurde dan ook langer dan gewoonlijk om naar de berg te rijden. Normaal gesproken zo’n 40 minuten, nu zo’n 1,5 uur. De regen ging natuurlijk over in sneeuw naarmate we hoger kwamen en we moesten dan ook op een bepaald punt een kwartiertje wachten omdat de sneeuwruimer bezig was. Vervolgens gingen we heel langzaam omhoog omdat de persoon voor ons dacht dat het verstandig was om zo langzaam mogelijk te gaan en bij elke flauwe bocht nog extra te remmen (5km per uur ongeveer… zoveel sneeuw lag er nou ook weer niet!). Maar goed, we zijn boven aangekomen rond 12.45 uur.
Eerst even rondkijken en toen gaan uitzoeken of er nog les werd gegeven of niet. Met die hevige sneeuwval vond ik het toch prettiger om een les te nemen dan om maar wat te gaan oefenen ergens op een mij onbekende berg. En ja, om 15 uur was er een les. Eerst nog wel wat getwijfeld, want het waaide redelijk en dan al die sneeuw. Maar het was toch ook wel erg mooi en het zicht was best goed. Na wat drinken en een lunchhapje toch maar besloten om de les te nemen! Overigens waren de anderen niet meer gekomen wegens het weer, extra reden om een les te nemen en niet in mijn eentje de berg op te gaan.
Op deze berg is het voordeel dat als je een liftpas koopt bij de les, die geldig is voor de hele dag, niet alleen de les (zoals op Whistler). Wat ook een groot verschil was met Whistler, is dat de bunny slope veel steiler is!! Het niveau van de les ligt ook wat hoger, niet alleen maar omdat ik een volgend niveau deed ;-) Nu waren we eigenlijk alleen op de bunny slope om op te warmen en na een klein half uurtje gingen we de groene piste op! Aaaaaaah. Dat was wat ik als eerste dacht :) Vooral omdat we een stuk afgingen met 3 ‘rollers’ achter elkaar waarvan de laatste behoorlijk steil was. Ik dacht echt dat hij een grapje maakte, dat we daar al vanaf gingen. Maar nee, het was serieus. Toch maar gedaan… en ja de eerste keer wel onderuit gegaan. Maar de keren daarna lukte het wel :) En zowaar bij de stoeltjeslift niet gevallen! Ik hoor al die horrorverhalen, dat iedereen altijd valt bij de stoeltjeslift, ook ervaren skiërs. Maar nee, het ging goed (genoeg). Het zal ongetwijfeld een komisch gezicht zijn geweest, want ik was heel sterk gefocust op de stoel, maar ondertussen moet je wel je stokken omhoog houden en je ski’s naar voren gericht houden…. Dat is best ingewikkeld zo’n eerste keer! Maar goed, het ging best goed en na een paar keer ging het wat makkelijker. Al vind ik het vooral nog een rotding. Kennelijk vind iedereen het eraf gaan lastig, maar ik had alleen problemen met erop gaan. Als je dan niet goed zit, kun je een flinke smak maken. Maar goed, dat is allemaal niet gebeurd. Wat heel leuk was, was dat na zo’n 20 minuten in de les, de zon doorbrak! Niet volledig blauwe lucht, maar het stopte met sneeuwen en de zon kwam vaak tussen de wolken doorgluren. Super!
Aan het einde van de les om 17 uur kwam er net mist opzetten. Toen zijn we wat gaan drinken en alvast een vroege avondmaal nemen. En ja hoor, perfecte timing weer: het was weer opgeklaard! Aangezien ze hier aan avond skiën doen, zijn een aantal pistes verlicht en kun je nog skiën tot 10 uur s’avonds. Samen met Arine ben ik toen nog 2x dezelfde piste afgegaan als die ik met de les had gedaan. Het was super!!
Daarna moe maar voldaan de spullen teruggebracht en naar de auto gegaan. Het begon ook weer te sneeuwen, de cue om naar huis te gaan ;-) Zo maf als je naar beneden rijdt, dat je dan weer in de regen zit in plaats van al die sneeuw. Sneeuw is dan toch een stuk leuker!
Zondag stond wederom in het teken van bijkomen. En eigenlijk doet mijn lichaam dat wel voor een paar dagen hoor… ben nog niet bepaald gewend aan skiën. Maar vind het nog steeds heel leuk. Doel is dan ook om in Maart en April minimaal 1x naar Whistler te gaan, misschien zelfs nog in Mei als ik goed genoeg zou zijn om wat hoger de bergen in te gaan. Ben nu een weekendje Whistler aan het plannen voor het eerste weekend van Maart, wordt ongetwijfeld een dolle boel :). Komend weekend, 25 feb, ga ik met Arine naar Seattle. We zijn uitgenodigd voor een verjaardag en we kunnen daar zelfs blijven slapen. Dit keer hebben we een auto gehuurd zodat we overdag naar Seattle gaan rijden en daadwerkelijk wat kunnen zien! Vorige keer de trein was wel leuk, maar dat was wel in het donker. Ben benieuwd.
Deze week heel wat etentjes: maandag heerlijk sushi gegeten bij Bistro Sakana, dinsdag naar Baru Latino gegaan voor heerlijke Zuid-Amerikaanse en Spaanse tapas! Mmm, superlekker. Vanavond (woensdag) naar Nuba voor Libanees eten. Schijnt supergoed te zijn daar, ben benieuwd!

Nu eerst maar weer aan de werkdag beginnen, blijft toch de reden dat ik hier zit ;-) Tot de volgende keer maar weer!